Πρωτόγραφο:
Το κυκλάμινο ... στις 3 Μάη 2016, έκλεισε 10 (δέκα!) χρόνια .... "αέρα".
Σας ευχαριστεί και συγκινείται...
Χαίρεται και λυπάται...
Καμαρώνει και μετανιώνει...
Όλα μπερδεμένα.
Να είστε ΚΑΛΑ!
***
(ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 2019: Μη ψάχνετε αυτή την ανάρτηση, είναι ανημέρωτη, καλύτερα στο πλάι.)
ΠΥΞΙΔΑ - ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ BLOG ΚΥΚΛΑΜΙΝΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ή Κατερίνας Δε.Στα.Πα..
Σήμα απ' τον Μάη του 2006
******
Λόγω χρόνου, το ευρετήριο το αντέγραψα από την μπάρα ενός blog, οπότε, τρέχα γύρευε.
Κάποια λείπουν.
Η "ουσία" μένει.
Νομίζω;
****
Συλλεκτικό
Το κυκλάμινο ... στις 3 Μάη 2016, έκλεισε 10 (δέκα!) χρόνια .... "αέρα".
Σας ευχαριστεί και συγκινείται...
Χαίρεται και λυπάται...
Καμαρώνει και μετανιώνει...
Όλα μπερδεμένα.
Να είστε ΚΑΛΑ!
***
(ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 2019: Μη ψάχνετε αυτή την ανάρτηση, είναι ανημέρωτη, καλύτερα στο πλάι.)
ΠΥΞΙΔΑ - ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ BLOG ΚΥΚΛΑΜΙΝΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ή Κατερίνας Δε.Στα.Πα..
Σήμα απ' τον Μάη του 2006
******
Λόγω χρόνου, το ευρετήριο το αντέγραψα από την μπάρα ενός blog, οπότε, τρέχα γύρευε.
Κάποια λείπουν.
Η "ουσία" μένει.
Νομίζω;
****
Συλλεκτικό
Με ΠΑΡΕΑ το 2015
-
(Κλειστόν) Λόγω αγάπης - Βασίλης Λέκκας - (Κλειστόν) Λόγω αγάπης - Βασίλης Λέκκας
αΔεσποτη
Έστρωσα για τους "Μετά τω Θεώ"
ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ ή ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΕΣΤΑΠΑ
- ΑΓΑΝΤΑ
- Ανηφόρα (2010)
- Φιλότιμο 2015
- Όπως έστρωσα κοιμάμαι
- Στα πα. Και τι;
- Όλα σε ένα
- Παλιά - ανημέρωτη ΠΥΞΙΔΑ
- Τορός
- Μετερίζι
- Το ψωμί μας - περίπτερο
- Αποσπάσματα απ' το πρώτο σβησμένο κυκλάμινο
- Στιγμές (γραπτές)
- Στην Ιθάκη... (Το πρώτο μου blog που το έσβησα)
- ΑΝΑΣΑ
- Σε μεταφορά
- Όλα σε ένα (δύο)
- Της στιγμής
- Ψάξε ντε (Στεγνή μου γνώση... ήταν στερνή, αρχικά)
- ΥΨΟΣ (πηγαδιού...)
Έστρωσα για την ΠΙΣΤΗ ΜΟΥ!
Έστρωσα για την μάννα
Έστρωσα για τα παιδιά
Έστρωσα για προ ίντερνετ Στιγμές...
Έστρωσα για τον πατέρα (πεθερό)
Λευκώματα - Τι εστί έρως;
Έστρωσα παιχνίδι Α-Ω
Έστρωσα για το Καφενείο και τους πελάτες μου
ΜΟΥΣΙΚΗ
YOU TUBE δικά μου
ΤΟ ΠΗΛΙΟ μου, παντού, σκόρπιο σε ΟΛΑ μου τα bloggs
Έστρωσα για ΤΡΑΝΟΥΣ!
Της απομόνωσης...
Το πρώτο μπλογκ για τα βιβλία
Έστρωσα ... (Στιγμές ΠΡΙΝ το ίντερνετ)
Έστρωσα για φίλους Λογοτέχνες και Ποιητές κ.α.
- Σμίξαν για όσο
- Κοινή θεραπευτική - Γιάννη Τσίγκρα
- Τα χνάρια του ύστερα - Ποίηση
- Βιολέττα Ντάγκαλου
- Δώρο είναι - Ελένη Γκίκα
- Κάτω Λεχώνια - Ελένη Γκίκα
- Άνω Λεχώνια - Ελένη Γκίκα
- Ελένη Γκίκα - Πλήθος είναι
- Ελένη Γκίκα - Διότι
- Γιώτα Στρατή - Τιμής Ένεκεν
- Αργύρης Σιάγκος
- .... Του Γιάννη (Το σβήσαμε...)
- Μάγια Μποντζώρλου
- Χαρούλα Φράγκου
- Γιάννης Τσίγκρας
- Γιάννης Μαλαμούσης
Στρώνω για το γατί μας
ΦΩΤΟ - ΙΣΤΟΡΙΑ
Έστρωσα για το καράβι...
Έστρωσα για την Πλατεία Πανεπιστημίου Βόλου
Βόλος
Έστρωσα για τον έρωτα μιας αναγνώστριάς μου
Έστρωσα πουλιά για την Αμαλία Καλυβινού
Έστρωνα κρυφά
Φώτο Bloggs και Σκόρπιες λέξεις
- Ένας παράδεισος στη γη
- Ανακύκλωση ζωής και στιγμής
- Λόγια Ηλίου
- Εκ βαθέων (Φάρος)
- Λόγια της βροχής...
- Σκόρπιες λέξεις
- Σού γράφω ένα γράμμα...
- Ανακύκλωση ζωής
- Για σένανε μπορώ
- Σημάδια ...
- καλοκαίρι 2008 - 1 (Βόλος - Πήλιο)
- Καλοκαίρι 2010
- Χίλιες λέξεις
- Μακρυνίτσα (Ένθετο - Έθνος - Γκίκα)
- καλοκαίρι 2008 - 8 (Πάτρα - Δωμάτιο με θέα)
- καλοκαίρι 2008 - 3 (Βόλος - Πήλιο)
- καλοκαίρι 2008 - 6 (Πάτρα)
- καλοκαίρι 2008 - 5 (Ταξιδεύοντας - Πάτρα - Βόλος)
- Καλοκαίρι 2008 - 2 (Βόλος - Πήλιο)
- Πόρτες
- Ζωάκια
- αγριοκυκλάμινο
- Μεταλλαγμένο κυκλάμινο
- Προέκυψαν
- Με τα άλλα μου μάτια
- Βιβλία στο Πήλιο
- Βιβλία στο Πήλιο (2)
Γιάννης Ρίτσος
«Κυκλάμινο,
κυκλάμινο,
στου βράχου τη σχισμάδα,
πού βρίσκεις χρώματα κι ανθείς,
πού ήλιο και θεριεύεις ...»
Γιάννης Ρίτσος
«Το χειροκρότημα ούτε ανταμοιβή ούτε καταφύγιο. Ποιος είναι / αυτός που
τον χειροκροτούν; Κι οι ξένοι ετούτοι ποιοι είναι; / Μήπως ο ξένος
είμαι εγώ; Μεγάλη προσοχή τού δώσαν, / μεγάλη σημασία, χωρίς να ξέρουνε
τη γλώσσα του. Και τον χρεώσανε. / Για να χρωστάει πάντα. / Για να
χρωστάει και να μην έχει τίποτα δικό του, να μην έχει / δικιά του
κλίνη, σώμα, εσώρουχα, νερό, τσατσάρα - / έτσι ψηλός, στημένος όρθιος
πάνω στη δική τους περηφάνια, / στη δική τους ανάγκη. Κι εκείνος, στον
αέρα, / να μη μπορεί να σκύψει μέσα του για λίγο, να χαμογελάσει - /
βραδάκι, με βρεγμένα τζάμια, μ΄ ένα θαμπό φανοστάτη, / με βρεγμένα
μαλλιά. Αφήστε μου, λέει, / μια σιωπηλή γωνιά να φάω κι εγώ το ψωμί
μου, να ξύσω / μ΄ ένα σπιρτόξυλο το σβέρκο μου, χωρίς να με κοιτάει
κανένας.»